<![CDATA[DUNGUG KINARAY-A INC. - Anna Cecilia R. Pefianco]]>Sat, 04 Nov 2023 13:11:33 -0400Weebly<![CDATA[Inas]]>Sun, 05 Feb 2017 02:20:31 GMThttp://dungugkinaray-a.com/anna-cecilia-r-pefianco/inas
Picture
Himo ni Kim Gola halin sa http://fineartamerica.com/featured/the-road-less-traveled-jim-gola.html


Inas
ni Anna Cecilia R. Pefianco


​Kung hei fat choi! Ikarwa nga bag-ong toig, ang bag-ong toig ka mga Insik, mga kalolohan ko. Sangka kahigayonan ruman nga makapamalandong sa bag-ong kabohi. Sangka kahigayonan nga makapamati para sa paraaboton piro ano bala kon linglingun ko ang akun nga mga inagihan?
 
Sa ginaistaran ko, doro ang mga kakahoyan, nagararapta ang mga nagahorolog nga mga dahon sa lopa. Adlaw-adlaw doro ang sirilhigun. Ang pagholog kang dahon sa kada adlaw, ang pagsaringsing kag pagbonga ka mga kahoy nagapatimaan ka mga pagbag-o sa dalagan kang kabohi. Kon kaisa nagapanilhig ako ka mga dahon kag raku ang mga painoino ang nagalagaw sa akun paminsarun. Sa lainlain nga mga doag ka mga dahon, sarisari man nga mga paminsarun ang nagalabay. Sa tunga ka nagkarataktak nga mga dahon kag birdi nga hilamon, may mga inas. Inas nga parti kang adlaw-adlaw nga pagpangabohi. Pagwa sa amun balay, may dalan paagto sa mayor nga dalan, may inas ka rowida ka sarakyan. Sa likod ka balay, may inas nga paagto sa ginabantayan ka sarakyan. Sa atobang ka amun balay, may inas nga nagapaagto sa iban pa nga mga kaingud namun nga mga kabalayan.
 
Sara lang ang inas nga ginaagyan namun paagto kag pahalin sa balay piro may sangka inas pa gid sa atobang ka amun balay, mas kitid. Ginapanilagan ko nga sa amun pagpaagto-pabalik sa balay, daw wara man kami nagaagi sa mas gamay nga inas. Sangka adlaw, may nagmono, “Ay, inas tana dya goro ka mga ayam.” Huud, mga ayam gali ang nagaagi rigto, rapit man sa inas nga amun ginaagyan nga mga tawo.
 
Ang mga manok ka akun Nanay nagakadora kon kaisa. Hambal ka imaw namun sa balay, “Sawa to goro ang nagkaun sa mga tarin. Ang inas sa mga dahon, daw ginahapay lang. Lain tana kon ginaagyan ka mga kahig ka sapat.”
 
Ano ang mga inas nga akun ginbilin kang mga nagligad nga mga tinoig ka akun kabohi? Inas bala nga nakapaompaw kang kabudlay ka akun isigkatawo? Inas bala nga may pag-olikid? Inas nga nakapasanag sa kadulum ka iban? Nakapasadya sa kabohi ka iban? Inas nga nagbolig paogwad ka atun katiringban? Inas ka sangka tawo nga gingamit ang ana mga ikasarang? Ano ang inas nga akun ibilin sa pira ka toig nga pagpangabohi rigya sa ibabaw kang kalibutan?
 
Doro pa ang mga kahigayonan nga makahimo ako ka akun inas bisan pa sa mga tinoig nga hambalun ka horoskop kang Insik nga mabug-at ang akun swirti. Ako ang nagahimo ka akun inas, gani kon ano nga klasi ka inas ang akun ginahandum para sa paraaboton, amo dya ang akun ompisahan nga balayun … kadya run.
 
- Kataposan -

]]>
<![CDATA[Ang mga Pinalian]]>Thu, 19 Jan 2017 00:07:10 GMThttp://dungugkinaray-a.com/anna-cecilia-r-pefianco/ang-mga-pinalian
Picture
Himo ni Jimmy Lawlor halin sa https://www.pinterest.com/pin/36028865746757143/


Ang mga Pinalian
ni Anna Cecilia R. Pefianco


Ona nga bolan kang toig. Masami, amo dya ang paglantaw sa mga ikspiryinsya kang nagligad nga mga binolan kag mga handum ka dya nga toig sa pagpongko, pagpamalandong, kag pagsolat ka mga bagay nga akun dapat atobangun sa bilog nga toig.
 
Sa pagpongko ko, daw ginatamad magholag ang akun mga todlo. Namolalngan ko ang akun mga batiis kag nakita ko ang mga pinalian kang lainlain nga mga inagyan sa akun wala nga batiis. Sa babaw ka bokoboko kang akun wala nga kahig, may dyan nga agi kang katul. Kang mga lima pa lang ako ka toig, ang akun katul nga halin sa iki nga ginkagat ka insikto, nagbahul kag nahukas ang panit sa sobra nga kalot. Ang akun Nanay ang naghogas kag nagpahid ka agwa oksinada kag nagpalhit ka poti nga polbos ka sulfanilamide kada aga kag gabii. Mayad lang nga wara nahimo nga bakokang -─ bakokik lang. Doro ang mga katul ko sa batiis kang gamay pa ako, piro amo gid dya ang nagbilin kang pinalian. Bukut lang ako ang doro katul. Pati ang akun libayun, doro man ang ana katul sa mga batiis. Kapira kami ginhambalan ka amun Nanay nga indi magsipal sa baras piro nami gid magkali kag mag-okay ka baras. Amo to nga toig ginapatindug ang balay ka amun tiyo, gani may tinompok nga margaha para sa pagmasa ka siminto. Nanamian gid kami magkotkot ka mga boho, mag-okay ka baras, maghapahapa, magligidligid pa kon kaisa, bisan doro ang amun katul. Masadya gid to nga tion para kanamun.
 
Sa akun wala nga tohod, may dyan pa gid ako nga pinalian. Kang Grade 3 ako, nanamian gid ako magbisklita. Sangka adlaw, gindara ko ang bisklita nga mas taas kag mas bahul para kanakun. Dayon ko agto sa Kalyi Marina, sa dalan nga padolhog. Nanamian ako nga nagapadolhog samtang nagasakay sa bisklita. Kang ginsakyan ko run, nagdasig ang dolhog na nga indi ko run mapunggan. Baw, daw tinablug ako, dayon nagdamhag sa dalan. Ang bisklita nagdiritso sa kalog. Aguy, sakit ba ang tohod nga nag-arado ka siminto! Ang pali wara run madora. Sa amo to nga hitabo, wara man ako gihapon nadudla hay sigi man gihapon ang sakay ko sa bisklita.
 
Sa amo dya nga pagpamalandong, akun napinsaran nga bukut lang man gali halin sa katul okon pilas ang mga pinalian ko kondi may pinalian man halin sa mga sakit nga inagyan sa kabohi ─ pilas kang kasubu, handum nga wara malab-ot, pilas ka mga naguba nga rilasyon, pilas sa mga pinalangga nga nagtaliwan kag doro pa. Kato mahapdi, kadya napali run piro rigyan man gihapon ang mga pinalian kag nahimo nga mga handumanan.
 
Sa akun pagpaabot ka mga binolan ka dya nga toig, ginapadumdum ako nga bukut lang kasadya kag kadarag-an ang kabohi kondi may mga tion man kang mahapdi nga mga pilas, duna kon nagakabohi, may mga panghangkat. Wara dya nagapaisol kanakun sa pagpadayon. Amo dya nga kamatooran ang nagatao kang kabaskug sa pag-atobang nga may kaisug kag pagsarig sa akun kaogalingun, sa mga tawo nga nagabolig kanakun kag sa Ginoo nga nagaobay sa akun adlaw-adlaw nga pagpangabohi.
 
- Kataposan -

]]>
<![CDATA[Ang Panghangkat kay Juan Mananggite]]>Sat, 17 May 2014 02:53:42 GMThttp://dungugkinaray-a.com/anna-cecilia-r-pefianco/ang-panghangkat-kay-juan-mananggite

Ang Panghangkat kay Juan Mananggite
ni Anna Cecilia R. Pefianco


Amo dya ang ikarwa nga gutlu kang sugidanun ni Juan Mananggite nga akun ginapadayon suno sa akun nabatian kay Lolo Osing, ang atun manogsugidanun nga taga-Sidu. Sa akun pagbalik sa istorya ni Juan, natukiban ko nga bukut man gali mahulas ang pangabuhi ni Juan Mananggite kag ni Maria antis nangin hari si Juan.

Sangka bahul nga panghangkat ang pagtiraw sa pagkamanogbulong ni Juan, bantog nga nagpaayad sa hari kang Burulakaw. Pagpangasawa ni Juan kay Maria, wara gid ginpahuwayan si Juan kang mga tawo nga nagapabulong kana. Ang mga masakit nga ginadangup kay Juan sa una pa lang mga hulas lang paayadun.

“Juan, ikaw lang gid ang makapaayad sa bata ko. Pira run ka adlaw nga ginaubo tana, wara man gihapon nag-ayad. Nadara run namun sa baybay kada adlaw, ginpainum kang kaluoy kag lampunaya, amo man gihapon.”

Tungud nga simple lang man nga masakit, ginapanumdum lang ni Juan ang mga ginatambal ni Lola na. Naglibot-libot si Juan sa mga kasiukan kag kuno abi nagapanghurubatun, nagpuksi kang mga dahon kang buyo. Naglibot ka pira ka beses sa siuk, nag-agto sa dapog kag ginggaang ang mga dahon kang buyo, ginkumus na ang mga dahon kag ginbanyusan ang dughan kang bata kag gintambal ang mga dahon kang buyo.

“Padayona ang pagpainum ka duro nga dahon-dahon-lampunaya ukon kaluoy. Kag kun gabii, hampuli ka buyo nga ginggaang sa kalayo. Maayad ra pagkatapos ka tatlo ka adlaw.”

Duro nga mga sakit ang gindangup kay Juan: arikis kag mga katul-katul sa lawas, pugsa nga kulub, lingin-ulo, suka-panglibang, lugay ….

“Juan, raku ang lugay ka bata ko, may naggwa run piro bahul man gihapon ang anang busong. Wara pa naubos gwa ang anang lugay. Anhun namun dya?”

“Amo man lang ra gali. Dar-a dya ang imong bata.”

Namuksi si Juan kang mga dahon ka atis, ginggaang sa kalayo, ginkumus na kag ginhaplos sa dahi, likod kang talinga, dughan kag busong. Ginhimo na dya sa gabii antis magturog ang bata. Ginliwat mga pira ka adlaw kag naubos gwa ang lugay sa busong kang bata. Duro nga mga tawo ang nagadayaw sa abilidad ni Juan sa pagpamulong.

Piro sa kadurohon kang mga inagyan ni Juan, may sangka hitabo nga naghaylo sa hari nga itugro ang korona kay Juan. Sangka adlaw, nagpulong ang mga tawo nga sakup kang ginharian. Luyag nanda idangup ang bahul nga libug kang ginharian. Duro ang mga kamal-aman kag mga kabataan ang nagamasakit, luya ang lawas kag mga katul-anan, indi makapanaw, wara’t gana magkaun, gasakit ang ulo.

Ang hari gid ang nagpangayo bulig kay Juan, “Juan, ano lamang dya ang himuon ta sa mga katawhan ta nga ginamasakit?”

“Mahal nga Hari, tugrui lang ako kang tion nga magpamalandong kag mamati kon ano ang atun dapat himuon sa epidemya sa ginharian. Ipamaan ko kanimo kar-on sa sirum ang akun sabat.”

Sunod nga adlaw, nagmando si Juan sa mga tinaho kang hari. “Pangita kamo kang darwa ka pinakabahul nga kawa sa ginharian.” Ginpaguwa ang darwa ka pinakabahul nga kawa. “Pun-a ka tubig ang kada kawa, daigi ang kalayo para mag-indakal gid ang tubig.”

Nagkaran-karan ang mga suldado sa pagsag-ub ka tubig kag ginpabukalan dya. Kang nagaaso run ang tubig sa mga kawa, “Tawga ang tanan nga may mga masakit, sangka linya sa mga bayi, sangka linya sa mga laki,” singgit ni Juan.

Nagpila ang mga masakitun bisan indi nanda mahangpan ang mga hitabo.

Ginpamangkot ni Juan ang una nga masakitun nga nagpila, “Tiyo Carding, wara kaw gana magkaun? Sakit imong ulo? Luya ang lawas?” Nagaaso run ang tubig para kanimo.

Ginturuk ni Tiyo Carding ang nagaindakal nga kawa kag dayon nga magsabat, “Indi, Juan, gutum gid gani ako kadya. Mauli run ako kag maigma.” Dayon dagun-dagun ni Tiyo Carding pauli.

“Ikaw Manding Karya, imaw mo pa ang apo mo nga si Malyang? Gaparangluya? Indi makakaun? Daw indi kapanaw?”

“Huud, Juan, ginatrangkaso man tana kag luya gid ang lawas.”

“Sa kawa dayon kon amo ria.”

“Ay, indi gali, nagsala ako. Pagsik kami ni Malyang. Malyang, dalagan run hay maraha kita ka pagkaun ta.”

Dasig-dasig ang dalagan ni Malyang kang natalupangdan na nga sa kawa gid ang diretso kang mga masakitun kag nagaluya ang lawas.

“Sin-o pa ang nagamasakit? Makalukso run kamo sa kawa .…”

“Juan, makadalagan run kami. Pagsik run ang amun mga lawas.” Gulpi lang nadura ang mga tawo sa pila.

Nalipatan kang mga tawo sa Burulakaw ang andang masakit tungud kay Juan. Halin kato bantog sa bilog nga ginharian nga bisan ano lang nga masakit mapaayad ni Juan nga kato mananggite kag nangin hari kang Burulakaw tungud sa anang pagkatanda magpaayad kang mga masakit.

- Katapusan -


* LItrato: Himo ni David Lloyd Glover halin sa http://fineartamerica.com/featured/an-evening-rose-garden-david-lloyd-glover.html.
]]>
<![CDATA[Si Juan Mananggite]]>Fri, 14 Mar 2014 01:12:44 GMThttp://dungugkinaray-a.com/anna-cecilia-r-pefianco/si-juan-mananggite

Si Juan Mananggite
ni Anna Cecilia R. Pefianco


Kang iki pa ako, ang nagapaturog kanakun amo ang ambahanun ni Lola, Ili-ili kag Dandansoy. Mas manami pa gid ang pagturog ko kon istoryahan na ako kang mga sugidanun kang tyempo gyera ukon mga mabugu nga istorya patas kang “Ang Amo kag ang Bao.”

Bahul gid ang akun kasadya kang may gin-agtunan ako nga patay sa Sidu. Imbis nga magdaraw lang, nangin kahigayunan para makapamati kang mga sugidanun, ang sangka manggad nga masami nasapawan run kang TV kag kompyuter. Daw baul ang akun nabuksan. Naman-an ko nga si Lolo Osing ginatipunan kang mga bata kon gabii kag sanda nagaistoryahanay hasta sa kaagahun. Si Lolo, bisan namatyan run, nakapaambit pa kang anang mga sugidanun. Amo dya ang sangka sugidanun parti kay Juan Mananggite.

Kadto nga panahon sa ginharian kang Burulakaw, may gamhanan nga hari nga nagamasakit. Binulan run ang anang sakit nga indi na mahangpan. Nagabahul ang anang busong. Kada adlaw ginapalibot na ang bandilyo sa bilog nga ginharian para manawagan sa tanan nga mga ginsakpan.

“Kon sin-o ang makapaayad sa hari, magabaton kang padya, santunga kang ginharian kang Burulakaw.”

Adlaw-adlaw, semana-semana, pira ka bulan run ang nagligad, amo man gihapon ang ginalibot kang bandilyo. Natak-an run si Juan magpamati kang bandilyo. Bisan sa babaw tana kang niyog, sa pihak nga banglid nagapamaghut, bisan manago tana sa tabungos, maturog sa kuweba rapit sa suba, ang mga tinaga kang bandilyo daw ginasangsang sa anang mga talinga adlaw-adlaw.

“Luyag mo gali, ha, nga mag-ayad ang buntod mo nga busong? Pangitaan ta kang paagi nga madura ria hasta san-o.”

Ginduaw ni Juan Mananggite si Kaloy Mangingisda, ang pinakatanda nga mangingisda sa ginharian. Bisan ano lang ang luyag mo nga isda pangitaun na. Nagasakay tana sa baruto kag mag-agto sa lamawan, suksok na ang anang samong, dara ang anang pana, kag nagasalum. Pira ka dupa ang masalum ni Kaloy kag daw may himbis man tana kon makatusmaw run sa dagat.

“Abyan, pangitai ako kang sanggatos ka mga butiti. Kinahanglan ko ang sangka palanggana nga bihud kang butiti.”

Bilang abyan ni Juan, si Kaloy nagpasimpalad sa kadagatan kag nagpangita kang sanggatos nga butiti.

“Abyan, natuman ang imong ginapangayo. Rigya run ang imong palanggana nga buta kang bihud.”

Nagdagun-dagun si Juan nga ginasusuon ang sangka palanggana nga butiti.

“Mahal nga hari, dya run ang makapaayad kanimo, sangka tasa kada tapos kaun, madura gid ang imong masakit.”

Kon ano ang kadasig mag-abot ni Juan sa palasyo kang hari, amo man ang anang kadasig maghalin. Nag-agto sa talon si Juan kag rigto manago sa ibabaw kang kahoy kang laua-an.

“Sigurado gid nga maludu ang hari. Matawhay run ang amun pangabuhi. Wara run it magahud.”

Paglumbos ni Juan, nagturos lagi ang hari kang bihud. Pagkatapos kang sangka adlaw, nagbilwa ang busong kang hari kag amat-amat tana nga nag-ayad.

Bahul ang pasalamat kang hari kay Juan.

“Pangita-a nyo si Juan hay may utang nga kabaraslan ako kana. Kon makita nyo gani si Juan, magpalupok kamo para ipamaan nga nakita nyo run tana.” Ginmanduan kang hari ang sangka batalyon na nga mga suldado.

Sa tuyong-tuyong kang kahoy nga laua-an nagapanago si Juan.

“Ay, napatay run basi ang hari sa bihud kang butiti. Patay man ako kon madakpan nanda.”

“Dya run si Juan!” singgit kang suldado kag magpalupok. Nagkudug si Juan sa kakulba. Daw nagsaka ang itlog na sa anang dahi.

“Ibutang si Juan sa siya-siya. Indi pagpadapata ang anang mga kahig sa lupa. Dar-un ta sa palasyo.”

Gintuwangan kang darwa kang suldado si Juan. Ginpapungko sa andang mga butkun.

Pwerte ang kakulba ni Juan sa kamatayun nga anang ginapaabot. Ugaring kang nakita na ang hari nga nagapamaypay kana, naumpawan tana. Naghinugyaw ang mga tawo sa kasadya nga nakita si Juan hay tana ang nagsalbar sa hari.

“Juan, ginatugro ko kanimo ang tunga kang akun ginharian bilang padya sa pagpaayad mo kanakun.”

“Mahal nga hari, wara ako nagahandum kang imong ginharian. Ang akun ginapangayo ang imong sangka bata nga akun pangasaw-un.”

Ginpatawag kang mahal nga hari ang tatlo na ka mga maambung nga bata.

“Isabel, luyag mo bala nga mangin bana si Juan?”

“Mahal ko nga hari, Tay, bisan ilampus mo pa sa likod ko si Juan, indi takun kana. Mananggite lang tana.”

“Ikaw, Catalina, luyag mo bala nga mangin bana si Juan?”

“Mahal ko nga hari, Tay, bisan utdon mo pa ang akun liug, indi takun kana. Mananggite lang tana.”

“Ikaw, Maria, luyag mo bala nga mangin bana si Juan?”

“Mahal ko nga hari, Tay, si Juan ang nagpaayad kanimo, kon amo ra ang imong luyag, amo ra ang matuman.”

Si Maria, ang agot nga bata kang hari, ang nangin asawa ni Juan. Malipayun sanda nga nangabuhi sa ginharian.

Raku pa ang mga pagtiraw nga gin-agyan ni Juan antis tana nangin hari kang Burulakaw.

Wara pa natapos ang sugidanun ni Juan Mananggite. Ay, mabalik gid takun sa Sidu hay raku pa nga mga sugidanun ang nagahulat.


* Litrato: Himo ni Vickie Wooten halin sa http://fineartamerica.com/featured/enchanted-kingdom-vickie-wooten.html.
]]>
<![CDATA[Tayhup]]>Thu, 27 Feb 2014 22:56:31 GMThttp://dungugkinaray-a.com/anna-cecilia-r-pefianco/tayhup

Tayhup
ni Anna Cecilia R. Pefianco


Nagsakit ruman ang akun likod. Kang sarang bulan tam-an gid kasakit hay may ginhakwat ako nga bug-at. Gakuriit ako kon magduko ukon mag-untay ka lawas ko. Sinyales nga nagaedad run basi.

Kuon ni Lola Neneng nga manog-asin, kon mag-agto kaw sa doktor, sigurado matao lang tana ka bulong para sa sakit kag pahuway. Mas nagasakit pa gid gani kuno kaisa kon magpahuway.

Para sa mga masakit nga daw indi doktor ang kinahanglan, si Lola Neneng nga manog-asin ang ginaparapitan kang mga tawo nga luyag magpaluy-a, magpaapok, ukon magpahilot. Pag-abot ko, rigto run ang darwa ka pasyente nagahulat. Naglagaw pa kuno si Lola. Gin-agtunan run kang sangka manoghilot ang pasyente nga indi kaagwanta kang sakit ka anang surok-surok.

“Gapanghilot man daad ako garing basi karaan na ako kon hiluton ta kaw.”

“Bay-i lang tana ra,” sabat ni Lola Vic. “Hiluta lamang ko hay daw mapukros run ang ginhawa ko. Maluoy man kaw. Ano tana klase manogluy-a ra man. Man-an na gid lang duro pasyente na. May luy-a ako dya, dali run, luy-ahi run ako.”

Gin-umpisahan run kang sangka manoghilot. Krus, krus sa dahi kang gapaluy-a, orasyon … panguy-ab … dayon run raad ang pangluy-a pero nag-abot si Lola Neneng. Nag-untat sa pagpangluy-a ang sangka manoghilot. Dya run si Lola Neneng.

Ginpanghimus anay ni Lola Neneg ang sibuyas kag bunga para sa mama nga anang ginabaligya. May gamay man tana nga buyo, kag nag-umpisa.

Tayhup sa luy-a … orasyon … ginkrusan ang dahi, kahig, suroksurok .…

“Diin kaw nag-agto haw?”

“Dyan man lang sa balay.”

“Supug dya ang nag-usog kanimo.”

“Paano ra bay ako mausugan hay wara man ako naghalin sa balay?”

“Hmmm … Tawo sa talon.”

“Sa baybay takun gaistar.”

“Ay, wanhaw, wara paglagaw tawo sa talon?”

Gayuhum lang ako sa nabatian ko, pero amo dya ang mga daw-anay kang istorya nga daw nagadura run sa tiempo kang hi-tech.

Supug ang nag-usog kay Lola Vic, ginduun ni Lola Neneng ang luy-a sa luwag kag ginpatuyub na ang luwag sa surok-surok ni Lola Vic. Pagkatapos ka pira ka tuyub, kag padayon nga orasyon, ginbanyusan na ang suroksurok.

“Kihadan mo kang manghod nga kalabasa. Masupug ang nag-usog. Itambal sa suroksurok ang tatlo ka gurut kag ibugkus. Indi makasarang ang tarong nga ginatao sa ordinaryo nga usog.”

Tapos run ang pangluy-a kay Lola Vic. Sige ang istorya ka nanay kang sunod nga pasyente, bata, mga 6 ka tuig. Mapaapok.

“Hay, parasipal bay kon diin-diin. Wara katurog kabii hay gapangalot. Wara man ti malain nga ginkaun. Pagtapos ka paapok, baklan lang ra ka Alertakid. Mas mayad kaysa Celestamine kon may allergy ang bata. Si Lolo ko, nagapamulong man kato. Mal-am run garing tana, 102 run tana kadya. Parakaun linapwahan nga may ginamus. Si Tatay ang nagsubli kadya. Sa Bugasong garing sanda gauli. Wara tana ginatun-an ang pagpamulong, nagagwa lang kon tiyempo na run.”

Luy-a man ang sangkap ni Lola Neneng. Gin-orasyunan, ginhilot ang bata, ginbul-an ka papel kag daw hinay nga ginpaypayan ang lawas ka bata halin sa ulo hasta kahig, sa atubang kag sa likod kag gintablug ang papel.

Bisan pa duro run ang mga nadiskubre sa siyensya, may dyan man gihapon nga manogluy-a. Pasanag lang, mga baynte minutos nga orasyon kag hilot, sa mga makasarang 30 pesos. Pwede man pasubrahan.

“Daw mas duro pa haw ang benta mo, La, sa pahilot kaysa bunga nga ginabaligya mo?” ginmunohan tana kang sangka nag-abot pa gid nga nanay nga nakatipalo ang anang bata.

Si Lola Neneng, Segundina Masmela, 82 anyos, taga-San Fernando. Wara’t bana, wara’t bata, suno ka na. Halin pa tana kang 1978 nagapamulong. Asin run kato ang ginabaligya na. Si tatay na ang may surundan, kag nagpamulong man.

“La, pira bay ang idad ni tatay mo kang napatay tana?” mangkot ko.

“Ay, ambay, hambal na gapangharana run tana kang tiyempo Amerikano, 1901. Ti, pira bay kara idad na?”

Ako ruman ang nagpahilot. Gasakit ang idalum nga bahin kang akun likod. Andut kuno nga nagasakit ang likod ko. Tana 82 run pero wara man pagkasakit likod na. Wara man ako gani kamaan. Ginhilot na ako sa likod.

“May kibit kaw. May diperensya ang pulmon.”

Basi may nakapkapan nga mga bukol-bukol sa likod ko. Kang nagligad nga semana, gin-ubo ako. Hilot halin sa ibabaw kang likod hasta sa idalum. Baw, batyagan ko gid daw tapalan ang akun mga abaga. Daw ginabutang na sa lugar ang akun mga kaugatan. Nagahandum run ako kang baratangan hay daw ginaduyan run takun. Gaginhawa ako kang madalum. Amo dya ang nagpaayad kanakun kang sarang bulan. Kabay pa maulian pa gid.

“Naba matres mo. Luhod kaw sa tatlo ka ulonan kag magtuwad. Indi magbangon, ligid lang sa baratangsan mo.” Paano na kadya nalingling matres ko man? “Pagkatapos kang hilot, tambalan mo lang kang dahon kang kasla para maggwa ang hangin. Mautot kaw karia.”

Ginpamahulay ako sa hilot ni Lola Neneng samtang ginalingaw man kang duro nga nakita ko ... ang mga manogbaligya lupo-lupo, kamote dahon, amarguso, kamatis, sayote, tabako. Duro ang mga nagaaragi nga manogbakal, ginaturuk man nanda ako, ang iban gapamangkot kon naano ako.

Nabatyagan ko ang mga pang-orasyon ni Lola Neneng sa lubut ko. Basi gintayhupan na ako. Paghuman kang panghilot kanakun, natawhayan ako. Wara pa gid man nag-ayad. Kabay pa sa ruman wara run ako pagkuriit ka sakit.

“La, masulat ako parti kanimo kag imong pagpangluy-a para maman-an man kang iban ang imong sahi kang pagpamulong, kay pinsahi run kadya.” Ginkodakan ko man si Lola Nenen sa anang pagpangluy-a bisan pa naghambal tana, “Ay, amo dya tsura ko? Raw-ay.”

Ano ayhan ang rigyan sa tayhup nga ang usog, apok, mga sakit-sakit sa kalawasan nagabuul? Sa sunod ko nga pagpahilot, mangkuton ko bala si Lola Neneng.

Salamat gid sa tayhup mo, La, makauntay run ako ka likod ko.


- Katapusan -

* Litrato: Himo ni Johann Krol halin sa http://www.celesteprize.com/artwork/ido:245735/.
]]>